ဇာတ္လိုက္ေတြက
ၾကယ္ေတြပဲ ျဖစ္သြားၾက...
သူတို႔ ေၾကြလြင့္မွဳေတြ
လွ လို႔ ပ လို႔...။
ေမေမေရ...
ပံုျပင္ေတြကလဲ လင္းျပတယ္
သမိုင္းေတြကလဲ ကဆုန္ေပါက္ျပတယ္
သူတို႔ ရာဇဝင္ေတြက
သားရင္ဘတ္ကို တပ္လွန္႔ေနၾကတယ္။
အိပ္မက္ေတြ အလံတလူလူနဲ႔
က်ဴ တစ္ရိုးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
ၾကာ တစ္ရြက္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ေခတ္ တစ္ခါမွာ..
သားက...
လူပီသ ပစ္လိုက္ခ်င္တာ ေမေမရဲ႕။
ေၾကးစည္သံ ၾကားတယ္ ေမေမ...
ေရအိုးခြဲသံ ငိုသံေတြထက္
ၾကယ္ျဖစ္သြားတဲ့ သားအေၾကာင္းပံုျပင္ကို
မၾကားရမခ်င္း သားဝိဥာဥ္က
တစ္ညခ်င္း တစ္ညခ်င္း
ခ်နင္းသြားရမွာပဲ ေမေမ..။
လက္ဝဲ
7 comments:
လွတယ္........
လွလိုက္တာ ...
``က်ဴ တစ္ရိုးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
ၾကာ တစ္ရြက္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ေခတ္ တစ္ခါမွာ..
သားက...
လူပီသ ပစ္လိုက္ခ်င္တာ ေမေမရဲ႕။´´
အဲဒီေနရာေလး အႀကိဳက္ဆံုးပဲဗ်။ ဖတ္ခြင့္ရဖို႔ ဖိတ္ၾကားခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ကဗ်ာဆရာေရ..
ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
ကိုၾကည္ႏိုင္(က်ံဳတိုင္းရြာ)
"ေရအိုးခြဲသံ ငိုသံေတြထက္
ၾကယ္ျဖစ္သြားတဲ့ သားအေၾကာင္းပံုျပင္ကို
မၾကားရမခ်င္း သားဝိဥာဥ္က
တစ္ညခ်င္း တစ္ညခ်င္း..."
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကစလုိ႔ တစ္ပုဒ္လုံး ပစ္ရက္စရာ မရွိတဲ့ အႏွစ္ျပည့္ စကားလုံးေတြပါပဲ။ တစ္လုံးခ်င္း၊ တစ္ေၾကာင္းခ်င္းကုိ ေသခ်ာ ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်။
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္ လက္ဝဲေရ
ေၾကးစည္သံ ၾကားတယ္ ေမေမ...
ေရအိုးခြဲသံ ငိုသံေတြထက္
ၾကယ္ျဖစ္သြားတဲ့ သားအေၾကာင္းပံုျပင္ကို
မၾကားရမခ်င္း သားဝိဥာဥ္က
တစ္ညခ်င္း တစ္ညခ်င္း
ခ်နင္းသြားရမွာပဲ ေမေမ..like....ေကာင္းတယ္ကြာ...အားေပးသြားတယ္...။
ေၾကးစည္သံ ၾကားတယ္ ေမေမ...
ေရအိုးခြဲသံ ငိုသံေတြထက္
ၾကယ္ျဖစ္သြားတဲ့ သားအေၾကာင္းပံုျပင္ကို
မၾကားရမခ်င္း သားဝိဥာဥ္က
တစ္ညခ်င္း တစ္ညခ်င္း
ခ်နင္းသြားရမွာပဲ ေမေမ..like....ေကာင္းတယ္ကြာ...အားေပးသြားတယ္...။
က်ဴ တစ္ရိုးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
ၾကာ တစ္ရြက္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ေခတ္ တစ္ခါမွာ..
သားက...
လူပီသ ပစ္လိုက္ခ်င္တာ ေမေမရဲ႕။
လူအပီသဆံုး ဆႏၵေလးပါပဲ။ သေဘာက်မိတယ္။
Post a Comment