စြန္းလ်က္ ထင္းလ်က္ ရွိရဲ႕
ငါတို႔ေတြနဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ ေလလြင့္လမ္းမေတြလဲ
မေပ်ာက္မပ်က္ ရွိရဲ႕။
ဒါ ငါ့ျမိဳ႕ေပါ့
ဒါေတြရွိရဲ႕ ေဟာဒါေတြ ရွိပါရဲ႕
ျပည့္တန္ဆာနဲ႔ အရူးလဲ ရွိပါရဲ႕။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ယဥ္ေက်းမွဳကို
ေဖာေဖာသီသီ က်င့္သံုးၾက
ဂ်စ္ပစီဝါဒၾကီး တစ္ျပျပနဲ႔
ေဒါင္ေဒါင္ ဒင္ဒင္ ေအာ္ဟစ္ၾက
ေျမဇာပင္တစ္ခ်ိဳ႕ စာသင္ခန္းနဲ႔ေဝးရာမွာ
ေဆးလိပ္ထြက္ေသာက္ၾက။
ဒါ ငါ့ျမိဳ႕ေပါ့
ဒါေတြရွိရဲ႕ ေဟာဒါေတြ ရွိပါရဲ႕
တန္ခိုးၾကီး ဘုရားနဲ႔ တံတားတစ္စင္းလဲ ရွိေတာ့ရွိပါရဲ႕။
အဖိုးနည္း အျမတ္က်န္
တစ္နပ္စားဥာဏ္ကို ဆီဆမ္းစားၾက
ျဗဟၼစိုရ္တရားနဲ႔ လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ
ေရႊ႕ေျပာင္း ေပ်ာ္ျမဴးၾက
အသက္ငင္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ေဘးကျမစ္ေလးခမ်ာ
တံတားေအာက္မွာ ျမက္ေတြလဲ ေပါက္လို႔။
ဒါငါ့ျမိဳ႕ ေပါ့
ဒါေတြရွိရဲ႕ ေဟာဒါေတြ ရွိပါရဲ႕
ေစ်းအိုၾကီးနဲ႔ ေဆးရံုေလးလဲ ရွိပါရဲ႕။
ၾကည့္ပါဦး
ျခပဲ တက္ေနသလို
မွိဳပဲ စြဲေနသလို
နာရီစင္ၾကီးကလဲ ငိုခ်လိုက္ေတာ့မလို
ႏွာေခါင္းေသြး ယိုဖူးထားတဲ့ ျမိဳ႕ပါလို႔
ဆိုသူေတြက ဆို။
ထို ဝိေသသ မ်ားစြာနဲ႕ ျမိဳ႕ကေလးက စက္စက္ယို
နီယြန္မီးေတြ မလင္းနိုင္ေတာ့တဲ့ ႏွစ္လမ္းသြား လမ္းမၾကီးလဲ
အိုပါျပီ။
လက္ဝဲ
4 comments:
ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္နတ္ဆိုး။ ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ ဆက္ေရးပါ အၿမဲအားေပးေနမယ္။
ခင္မင္လ်က္
အမသဒၶါ
နတ္ဆုိးေရ
နာမည္ေျပာင္းလုိက္တာလား
ကဗ်ာေတြေကာင္းျပီးရင္းေကာင္းေနတယ္
(ျခပဲ တက္ေနသလို
မွိဳပဲ စြဲေနသလို
နာရီစင္ၾကီးကလဲ ငိုခ်လိုက္ေတာ့မလို
ႏွာေခါင္းေသြး ယိုဖူးထားတဲ့ ျမိဳ႕ပါလို႔)
စကားလုံးသုံးထားတာေတြလဲလွတယ္
ျမိဳ႕တစ္ျမဳိ႕ရဲ႕သရုပ္က စကားလုံးေတြနဲ႔တင္ ေပၚလြင္လန္းပါတယ္ နတ္ဆုိးေရ း)
ဒီကဗ်ာ ေကာင္းတယ္ နတ္ဆိုးေရ..
တစ္နပ္စားဥာဏ္ကို ဆီဆမ္းစားၾက
ဆိုတဲ႔ အသုံးႏႈန္းေလးေတြ..
ေနာက္ၿပီး...
နာရီစင္ၾကီးကလဲ ငိုခ်လိုက္ေတာ့မလို ... ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ..
ကဗ်ာရဲ႕ high point ေနရာကို ေရာက္သြားသလိုပဲ..
ခင္မင္လွ်က္..
အိမ့္ခ်မ္းေျမ့
Post a Comment